Karnaval dè makte, waorvan akte!

Carnaval vieren zit in zijn bloed. Zijn vader was vorst en zo kreeg hij van jongs af aan alles over carnaval mee. Dus toen carnavalsvereniging De Ezels hem vroeg of hij prins van het Ezelrijk wilde zijn was de keus snel gemaakt voor Joost Verploegen, oftewel prins Joost d'n Urste. Joost: "Ik heb twee seconden nagedacht en toen volmondig ja gezegd. Een paar jaar geleden waren mijn partner, Erwin Jonkman, en ik het boerenbruidspaar, dus daar kende ik de groep mensen van de Ezels al van. Sowieso doet heel het dorp mee en dat maakt carnaval vieren in Gassel zo leuk." In het dagelijks leven is Joost notaris in Wijchen en daar snappen ze dat hij op maandag soms zonder stem binnenkomt. "De reacties op mijn werk, maar ook daarbuiten zijn heel bijzonder". Partner Erwin is zijn hofmeier. "Dat is mooi, want dan kan hij mij in de gaten houden. Bovendien is het een goede gewoonte dat de prins nooit alleen naar huis gaat. Toen Erwin de afgelopen weken uitgeschakeld was vanwege ziekte brachten mijn adjudanten mij naar huis." Die adjudanten zijn Petra Dogterom en Franka Beckers. Carnavalsvereniging De Ezels koos bewust voor de twee samenwonende vrouwen. "Wij wonen nog niet zo heel lang in Gassel en dit is de beste manier om veel dorpsgenoten goed te leren kennen. We waren overigens geen adjudanten geworden van een heteroprins. Deze combinatie is juist zo mooi." Het zal niemand verbazen dat het thema dit jaar roze is. En dat wordt tot in detail doorgevoerd. De roze onderscheiding, de roze strik van de prins die in het wit gekleed is. Zelfs de versieringen van zijn paard, geen witte overigens, zijn roze. Joost: "Het lijkt hier wel San Francisco aan de Maas. Wist je trouwens dat Rose Montag in Keulen dit jaar niet doorgaat? Die is dit jaar hier in het Ezelrijk!" In dit korte carnavalsseizoen is het wel elk weekend alle hens aan dek. Joost: "Ik verheug me op alles. Als ik op vrijdag van kantoor wegrijdt dan heb ik echt heel veel zin in wat het weekend me allemaal gaat brengen." Hofdame Judith van Tienen, die in de thuiszorg werkt is blij met haar collega's: "Ik moet nogal eens met mijn werk schuiven, maar ik heb zoveel lieve collega's, die met me willen ruilen of werk van me overnemen." Behalve alle roze accessoires hebben ze nog iets anders, wat heel herkenbaar is. "Overal waar we komen beginnen we met ons dansje op de muziek van YMCA. Dan zit de sfeer er meteen goed in. We maken er samen een feestje van!"