‘Ik moet dingen omhanden hebben’

En weer krijgt Jan Schraven er vrijwilligerswerk bij

 Door Freddy Klooté 
GASSEL - Gasselnaar Jan Schraven (63) kan terug- en vooruitkijken naar een leven vol variatie. Zowel beroepsmatig als vrijwillig stroopte hij met plezier de mouwen op. Een doorzetter, die nog steeds volop bezig is met vrijwilligerswerk. Wie dacht dat hij dat wel voor gezien zou houden toen hij met de vut ging, had het mis. Sinds enige tijd werkt hij als vrijwilliger op ZooParc in Overloon. En weer zegt hij: “Wat is dit toch leuk.”Jan is geboren in Neerbosch, verhuisde op zijn zesde naar Alverna, waar nog heel veel herinneringen liggen: “Mijn hart klopt nog altijd in een ritme uit die plaats.” Toch heeft hij zich met al zijn vrijwilligerswerk midden in de Gasselse gemeenschap geplaatst. Hij is vooral een positief mens. Overal ziet hij het goede of het mooie van. Lees het verhaal van een man die allereerst vrouwlief Bep bedankt omdat hij dit allemaal heeft kunnen doen. Met volle steun van het thuisfront. Aan de slag Na de mulo in Wijchen moest Jan meteen aan het werk: “Ik begon bij de Miro, de hypermarkt waar ze naast etenswaren, van alles en nog wat verkochten. Ik kwam terecht op de groenteafdeling. Na twee jaar, in 1978, ben ik in militaire dienst gegaan. Ik tekende voor vier jaar als beroeps en kwam op de administratie terecht. Dat beviel me prima. Vervolgens kreeg ik de kans om als burger-ambtenaar op de Generaal de Bonskazerne in Grave te komen werken. Ik werd er personeelsfunctionaris die de contactpersoon was tussen de burgers die op de kazerne werkten en de personeelsdienst in Den Bosch. In 1986 ben ik verhuisd naar Gassel. Samen met Bep. We kregen twee kinderen en hebben inmiddels ook een kleindochter.” Ondertussen had Jan als spits gevoetbald in Alverna. Hij zag er Fred Rutten groot worden en speelde later nog een paar keer tegen FC Twente. Ook aan GVV’57 heeft Jan nog goede herinneringen: “Ik speelde er in een team met Jan, Mattje en Henk Nuijen. Met André Leurs. We werden zelfs kampioen.” Op 1 januari 1995 stopte Jan Schraven op de kazerne en kwam in dienst bij Theofaan (het huidige Koninklijke Visio): “Ik werd er hoofd van de veertien medewerkers tellende afdeling civiele en technische dienst. Het was een enorm groot gebouw. Met elf grote en lange gangen. Het onderhoud deden we helemaal zelf. Ik maakte allerlei fusies en reorganisaties mee. De naam van mijn bezigheden veranderde ook steeds mee. Ik ben er uiteindelijk geëindigd als accountmanager facilitair. Ik heb er 21 jaar met geweldig veel plezier gewerkt.” Vrijwilliger uit hartstocht “Ik moet dingen omhanden hebben”, vertelt Jan. “Dat begon al als militair. Ik zat in het bestuur van Creatron. Militairen en ontspanning, maar ook voor de integratie van militairen in de Graafse gemeenschap. Dat resulteerde in toer- en wielerclub De Gouden Leeuw, waar ik secretaris van werd. Daarnaast heb ik nog een flink aantal jaren in de horeca gewerkt. Vijftien jaar bij Sterrebosch in Wijchen, waar ik zowat de hele Nederlandse artiestenwereld heb ontmoet. Leuk was dat, ondanks het harde werk." Terug naar het vrijwilligerswerk. "Sinds een jaar of vier ben ik secretaris van de Stichting Dorpsservicewinkel in Gassel. Een initiatief om de leefbaarheid van het dorp in stand te houden. Een hoogtepunt maakte ik mee, toen twee jaar geleden Koning Willem-Alexander daar een bezoek bracht. Een uur lang hebben we met de koning mogen praten over het leven in een dorp. Sinds vorig jaar ben ik secretaris van het LVCNET. De vereniging die zich inzet voor de broodnodige aanleg van glasvezel in het Land van Cuijk. Het mooie vind ik ook dat een abonnee door zijn lidmaatschap ertoe bijdraagt dat er een bedrag van € 5,- per maand in een gezamenlijke pot voor een doel in Gassel wordt gestort. Zo hebben we het met 18 verenigingen kunnen afspreken.” Jan Schraven heeft ook nog tijd over en belangstelling voor de Graafse politiek. Ik ben door de LPG gevraagd om de komende verkiezingen op hun lijst te staan. Ik sta te trappelen om mee te helpen aan de verdere ontwikkeling van Grave, en natuurlijk speciaal van Gassel.” ZooParc in Overloon “Ik wilde dolgraag vrijwilliger op het ZooParc in Overloon worden. Hun enthousiasme voor het welzijn van de natuur en de liefde voor de vele diersoorten sprak me aan. Daar heb ik een cursus van een halfjaar voor gevolgd. Ik leerde alles wat ik moest kunnen om als vrijwillige gids aan de slag te kunnen gaan. Want er is zoveel te beleven in het ZooParc. We hebben een expeditiekar met allerlei informatie die tijdens de twee uur durende rondgang door het park gebruikt kan worden. Er is gelegenheid voor kinderfeestjes, waarin de kids een kijkje in de keuken van het park mogen nemen. We kennen Meet&Feed, met exclusieve bezoeken aan bepaalde diersoorten. En natuurlijk de rondleidingen.” Jan wordt tijdens het vertellen steeds enthousiaster. Hij heeft het nog over de Stichting Wildlife die in het ZooParc unieke mogelijkheden voor educatie heeft gecreëerd. Wildlife zamelt ook geld in voor diverse projecten in verschillende parken. “Het is een park voor jong en oud. Het park is hot. Vanochtend was ik er nog en het was er druk. Ach, je maakt er zulke mooie dingen uit de dierenwereld mee. Weet je dat mijn kleindochter van vier alle dieren bij de naam kent? Ik geniet als ik haar enthousiasme voor de dieren zie.” Freddy Klooté